SARA TEGEMOET
Toen ik door het bos terug naar huis fietste, tjilpte een vogel in het gebladerte hoog boven mijn hoofd: ‘Daar gaat de mevrouw met de te grote maillot.’ Hoe kon die vogel dat in godsnaam weten? Het klopt dat overtollige katoen van mijn wat de Vlamingen zo mooi kousenbroek noemen, rond mijn benen lubberde. Het […]
Maestro, muziek!
Onlangs was ik op de receptie van samenwerkende Maastrichtse culturele instellingen en opleidingsinstituten. In de mensenmassa sprongen gezichten van Facebook-vrienden op als figuren in een pop-up-boek. Ik ging niet naar hen toe om met hen te praten, omdat dat geen zin had: er was te veel ‘ruis’, hoe ver ik me ook van de luidspreker […]
FACEBOOK-BABY’S (2)
Facebook-baby’s, ik wilde jullie niet beledigen. Ik vind jullie hoe dan ook geweldig. Wel heb ik twijfels bij hoe sommige ouders jullie ongevraagd te pas en te onpas ten tonele voeren op internet. Doe dat vooral ook met hen als zij straks met een slabbetje voor in het bejaardentehuis zitten. Maar nu iets belangrijkers. Sta […]
FACEBOOK-BABY’S (1)
Ik hou met mijn handen mijn oren dicht. Want natuurlijk huilt altijd minstens één van die kudde op foto’s louter lachende baby’s, die zich zuigend en sabbelend voortbeweegt over de Facebook-toendra (of is het een savanne?) Bovenop dat huilen: een constant blaffen, miauwen en menselijk gekakel. Tromgeroffel als basso continuo: een oorverdovend op-de-borst-geklop van ontelbare kijk-naar-mij’s. […]
OPENBAAR VERVOER: WATERTRAPPELEND FUTURISME
Dit gevaarte stond wekenlang hier vlakbij op het land van boer Eddy, naast de wei met soms koeien, maar meestal alleen gras. Ik meende dat er een locomotief onder de doeken schuil ging, als de indrukwekkende trein in de serie ‘La Douce’ van de Belgische tekenaar François Schuiten, die ook op een postzegel staat. Ik […]
VEDERLICHTE BRIEVEN
Hoewel ikzelf nogal geluierd heb het Hemelvaartweekend, was mijn vulpen zeer actief. Resultaat: een behoorlijke oogst brieven aan vrienden en familie. Ik schrijf brieven, dus ik ben. Brieven geven verdieping aan mijn leven; als ik iets niet opschrijf, vervluchtigt het. Brieven vertragen mijn leven door me bewust stil te laten staan: bij een gebeurtenis – […]
Tussen Carll Cneuts oren
Gisteren bezochten we de tentoonstelling Carll Cneut. In my Head in de Sint-Pietersabdij in Gent. Op de valreep, want het was de allerlaatste dag van de expositie. Het was de lange reis – een triatlon van in totaal een uur fietsen, een uur wandelen en vijf uur met de trein – meer dan waard. Je wordt ondergedompeld […]
IN DE PRIJZEN
Gisteren overkwam me iets moois, ik won een prijs tijdens het allereerste ondernemerscafé dat Unizo Bilzen organiseerde. De inhoud van de prijs maakte dat het voor mij een prachtige symbolische gebeurtenis was. Nieuwsgierig naar wat ik in de wacht sleepte tijdens die memorabele avond? Als alleenstaande moeder van drie moet ik vele ballen in de […]
IN MEDISCHE HANDEN
Donderdag 9 april 2015 Ik voelde vandaag, toen ik me even in de zon uitstrekte om van de eerste zomerse dag van het jaar te genieten, hoe er tumult ontstond op de plek diep binnenin, ter hoogte van mijn navel ongeveer, waar de rebelse ader behandeld werd. De bloedcellen die kwamen toestromen waren verrast door […]
WANDELEN (2) Sound of Silence langs de snelweg
Aan het begin van het artikel in Zeitmagazin No.10 (19 maart 2015) staat dat hij altijd dit bij zich heeft als hij wandelt: een hoed tegen de zon, een boek tegen de verveling, een zakdoek, een pen, een landkaart en snoepjes met kersensmaak. Dat is alles. Ik was onder de indruk. Zelfs de dichter Matsuo […]